بر اساس این گزارش، برآورد اولیه از مذاکرات هسته ای ایران و گروه 5+1 نشان می دهد کلمات ˈفاصله های جدیˈ و ˈجداˈ و ˈبی اعتمادیˈ که برای توصیف مذاکرات شکست خورده پیشین استفاده می شد جای خود را به آشتی، خوش بینی محتاطانه و اعتمادسازی داده است. این امر به خودی خود یک پیروزی تلقی می شود.

بیشتر مذاکره کنندگان در این مورد توافق نظر داشتند که گفت و گوها به شکل مثبت و با رفتار متفاوتی با مذاکرات پیشین توسط ایران هدایت شد.

کلیدی ترین نتیجه این مذاکرات این بود که گروه ایران جزئیاتی را در مورد پیشنهاد خود ارائه دادند؛ به جای اینکه تنها به ارائه قالبی مبهم و غیرکاربردی بسنده کنند. علاوه بر این، یکی دیگر از گمانه زنی ها در رابطه با افزایش سطح گفت و گوهای روشن با مذاکره کنندگان ایرانی بود که بر خلاف دورهای پیشین همه به خوبی به زبان انگلیسی صحبت می کردند. پیشنهاد مفصل و رویکرد صریح و صادق مذاکره کنندگان باعث شد ایده های مذاکرات به سرعت مطرح شده و پیش برود و به نظر می رسد خود اقدام اعتمادساز کافی از سوی ایران بود.

با در نظرگرفتن فضای کل نشست ژنو می توان برآورد کرد محرمانه نگه داشتن مذاکرات هسته ای نشانه مثبتی برای دیپلماسی است. این امر باعث می شود مذاکره کنندگان بر تلاش های خود برای یافتن راهکارهای منطقی به جای پاسخ مداوم به رسانه ها و مخالفان دست یافتن به راه حل متمرکز شوند. صاحب نظران و مسئولان بارها گفته اند که گروه هایی در هر دو کشور صراحتا با بهبود روابط دیپلماتیک مخالف اند.

این مخالفت به روشنی در بیانیه اخیر اعضای کنگره آمریکا در مورد لغو تحریم های ایران و سخنرانی های نخست وزیر رژیم صهیونیستی مشهود است.

کشورهای عضو اتحادیه اروپا که نیمی از کشورهای گروه 5+1 را تشکیل می دهد باید به تلاش هایش برای شکل دادن به راهکاری دیپلمایتک ادامه داده و تدابیر عینی را برای ارائه پیشنهاداتی غیر از چارچوب گروه 5+1 در دستور کار خود قرار دهد. این امر یعنی کاهش تحریم های یکجانبه اتحادیه اروپا و دسترسی ایران به بازارهای اروپا باید مورد بررسی قرار گیرد. در حالیکه ماهیت پیچیده تحریم های آمریکا به همراه اختلاف های سیاسی دولت و کنگره در مورد آینده روابط با ایران احتمالا لغو تحریم های آمریکا علیه ایران را دشوار می کند، روند تصمیم گیری دراتحادیه اروپا باعث می شود بسیار آسان تر از امریکا برای کاهش تحریم ها اقدام کند.

افزون بر این، همانطوری که ایران نشان داده پایان دادن به بحران غیرضروری هسته ای این کشور فوریت دارد، به روشنی نیز گفت که نشست ژنو باید به نقشه راهی برای مذاکرات آتی منجر شود و نه به حل سریع مسائل. دور بعدی نشست ژنو که برای ماه نوامبر (آبان) برنامه ریزی شده است شامل طرح جزئیات مفصل تر و برنامه زمان بندی طرح سه مرحله ای ایران و خاتمه بن بست بر سر برنامه هسته ای این کشور است. در حالیکه مذاکرات پشت درهای بسته ادامه می یابد، احتمالا شاهد انقلابی توسط ایران در مورد برنامه هسته ای این کشور خواهیم بود و می بینیم که تعصب و بی اعتمادی دو طرفه در این مورد به عملگرایی هر دو طرف تبدیل می شود.